Het is nou eenmaal gebeurd
‘Ach, het is nou eenmaal gebeurd.’ De vrouw die tegenover me zit tijdens een gezellige lunch schudt haar probleem met een schouderbeweging van zich af.
Nog dagelijks is ze bezig met een episode uit haar leven, vertelt ze me. Het popt omhoog in haar gedachten, kruipt haar gevoel binnen, overschaduwt de leuke dingen. Toch, erover praten met een hulpverlener, daar ziet ze niet veel in. ‘Het is gebeurd. Wat heeft het voor zin er nog mee bezig te zijn?’ zegt ze en perst haar lippen op elkaar. Gedecideerd strijkt ze een servet glad.
Haar uitspraak intrigeert mij. De therapeut in mij denkt geboeid ‘wow, maar nu ben je er alsnóg elke dag mee bezig.’ Ik wil haar met oprechte interesse vragen ‘hoe denk je dat deze episode zich uit je leven terug zal trekken?’ Maar het gesprek gaat door naar andere onderwerpen. Het is een gezellige lunch met een bekende, geen therapiesessie.
De misvatting
‘Hoe minder aandacht je iets geeft, hoe sneller het zich terugtrekt’: als het op emoties aankomt is deze uitspraak een misvatting die ons jaren het bos in kan sturen en je ondertussen doet geloven dat je goed bezig bent.
‘Het vermijden, onderdrukken of ontkennen van emoties is een vorm van zelfbedrog die zich altijd wreekt’ zegt Mia Leijssen, auteur en psychotherapeut. Wreken, echt?? Hier heeft het mee te maken: weggedrukte emoties zijn als een bal die je in het zwembad onder water probeert te verstoppen. Hij blijft zoeken naar een uitweg en dat merk je: rondmalende gedachten, eindeloze zelfconversaties, gevoel van een schaduwwolk die altijd ergens in je buurt hangt.
Hoe dan wel?
De verlossende aanpak? Mia zegt daarover: ‘De enige gezonde optie bestaat erin de emotie opnieuw naar de oppervlakte te laten komen, haar te leren kennen, haar toe te eigenen en te integreren.’ In mijn praktijk zie ik de resultaten van deze weg voor mijn ogen tot leven komen. Mensen nemen die stap en telkens kijk ik met verbazing en ontzag naar de verandering die het in hen teweeg brengt: opluchting, een gevoel van bevrijding, nieuwe energie die voelbaar wordt.
En weet je wat het mooie is? Die energie stroomt niet langer weg naar het onder water houden van de bal. Hij komt vrij! Om eindelijk weer te benutten voor dingen die je belangrijk vind, waar je voldoening in vind, waar je in bijdraagt.
Blijvende verandering
Omdat ik het verschil zo duidelijk zie wil ik zeggen: geef jezelf een eerlijke kans. Stop met jezelf het verhaal te vertellen dat het nou eenmaal gebeurd is, of dat het zo erg niet is. Iets komt juist omhoog omdát het jou heeft geraakt. Een tijdje hulp inschakelen is vaak een veel kortere route dan blijven voortmodderen in het gladstrijk-bos. Vraagt moed, maar brengt bevrijding.
——
Herken je je hierin? Schroom niet en maak een afspraak. Bij mij of iemand anders, allebei goed. Maar doe het voordat je je weer bedenkt.
Een ontdekkingsreis begint soms met een goede vraag.
Ik las ergens deze zin: ‘In the word question, there is a beautiful word – quest’. Dat vind ik mooi gevonden. Een vraag als startpunt van een quest, een speurtocht naar het antwoord.⠀⠀ Het was zo’n type vraag die mijn therapeut mij destijds stelde. Ik wist hem niet te beantwoorden. Sterker nog, ik begreep hem…
Nou, die therapie heeft ook niet veel geholpen.
Op een dag, jaren nadat ik trots een punt had gezet achter mijn periode van therapie, zat ik er tot mijn afgrijzen opnieuw. Ik bevond me alweer een tijdje in woelig water en had – na veel dralen – met frisse tegenzin een afspraak gemaakt. Ze heette Hananja, deze therapeut. Mijn weerstand was tastbaar, daar…
Een nieuw begin in de Provence: Petit therapie op social media!
Deze week verblijf ik met mijn gezin in Zuid Frankrijk. Op onze vaste stek bij familie, naast een lief dorpje in de bergen in de buurt van Saint Tropez. Je zou zeggen, hoe heerlijk is dat? Maar ieder jaar heb ik tijd nodig om hier mijn draai te vinden. De omgeving ademt rust uit, dat…