Waarom huilen goed voor je is

FB okt 2020 B

Ik had vroeger een vriendin die haar tranen heel hard wegwreef als ze opwelden. Ik was in die jaren veel met uiterlijk bezig dus ik zag dat met afgrijzen aan. ‘Meis, je arme huid! Niet doen, het is zo’n tere huid!’ Nu reageer ik anders, dat begrijp je. Het was niet echt een reactie die goed aansloot bij de emoties van dat moment.

Nu in therapie geef ik veel ruimte voor tranen, ik help mensen ze te laten stromen. In dit blogartikel leg ik uit waarom dat zo’n sleutel is voor innerlijk herstel.


Huilen betekend: verdriet

Voor veel mensen is het niet vanzelfsprekend dat verdriet mag stromen. Ze hebben geleerd om zich te vermannen en hebben onbewust een oordeel dat huilen iets zwaks is. Dan is je overgeven aan verdrietige emoties een onbekend pad. Vaak hebben mensen niet in de gaten dat ze het steeds vermijden. Bovendien, toegeven aan verdriet, hoe zal dat aflopen? ‘Zal ik overspoeld worden als ik er eenmaal aan toegeef? Zal er wel een einde aan zitten?’


De terugslag van niet huilen

Je tranen wegdrukken brengt op het moment zelf verlichting; je hoeft er niks mee. Maar het is een aanpak met een prijskaartje. Want je psychologische parkeerplaats, zoals ik het vaak noem, raakt er steeds een stukje voller van.

Eerst merk je niks en lijkt het een prima strategie. Maar als er dan ineens een vrachtwagen bij geparkeerd wordt, dan loopt het vast. Een ontslag, een verbroken relatie of een sterfgeval kan bijvoorbeeld zo’n vrachtwagen zijn: je wordt geconfronteerd met veranderingen die je diep raken en je emotionele vat loopt ineens over. En dan komen ook de andere onverwerkte zaken mee omhoog.


Overbelaste draagkracht

Oud zeer gaat zich vaak roeren als er een nieuwe situatie bijkomt die onze draagkracht belast’ zegt psychotherapeute Mia Leijssen (2006) En zo is het precies. Om in de beeldspraak te blijven, de emoties die je steeds hebt weggedrukt zijn als psychische auto’s op de volgeraakte parkeerplaats. Die komen nu in de knel en melden zich: ‘ik wil aandacht, ik wil niet meer worden weggezet!’

Alles goed en wel, maar je hebt ze niet voor niks geparkeerd, dus wat moet je er mee?


Huilen: verdriet erkennen

‘Pas als verdriet mag stromen kan de helende catharsis plaatsvinden en kan het met zijn reinigende werking de veerkracht van het leven herstellen’ zegt Leijssen. Dat betekend dat echte genezing van oude dingen pas kan plaatsvinden als je je pijn ervan gaat doorvoelen. Daarmee neemt de druk in je innerlijk leven af en neemt je draagkracht toe. Het is in eerste instantie niet makkelijk, maar lucht enorm op.


Tranen laten stromen is een teken van kracht

Tranen laten stromen en je pijn en verdriet doorvoelen is iets krachtigs, het vraagt overgave en moed. Een veilige setting helpt daarbij, een plek waar je voelt: hier mag ik mezelf zijn. Dat geeft steun en zo vind je je veerkracht weer terug. Als je lang je emoties hebt onderdrukt kun je er soms niet goed meer bij, dan helpt een therapeut je om er weer mee in contact te komen.

Zei ik als twintigjarige ‘Voorzichtig, pas op voor die tere huid onder je ogen!’, nu zeg ik ‘Laat het maar gebeuren, huilen is goud waard.’ Al ben ik nog steeds fan van een goede oogcrème hoor, dat is hetzelfde gebleven.



Ik ben Nelleke Petit en heb sinds 2018 een praktijk in psychosociale therapie. In mijn twintiger jaren heb ik zelf lang op de stoel van de cliënt gezeten. Zo ken ik de praktijkkamer vanuit verschillende perspectieven.

Volgen op social media kan via: FacebookLinkedInInstagram.

Therapie in tijden van Corona

Door Nelleke | 18 maart 2020

Corona wijziging: therapie gesprekken vinden nu plaats wandelend in het bos. En via Skype. Even wennen maar zeker helpend om het therapieproces te laten doorgaan.

Praten helpt om te ontwarren

Door Nelleke | 10 oktober 2019

Praten helpt om te ontwarren. Ik vind dit een sprekend beeld over hoe praten in therapie werkt. Je mag je verhaal vertellen aan iemand met wie je geen rekening hoeft te houden. Je wordt gehoord en het gekke is, dan ga je ook naar je zelf luisteren: je hoort wat de essentie is van die…

Geen advies. Wel een veilige setting.

Door Nelleke | 17 april 2020

‘Vertel me wat ik moet doen!’ Dat riep ik veelvuldig tijdens mijn therapiesessies, vijventwintig jaar geleden. Maar mijn therapeut gaf geen krimp. Dat hielp, gek genoeg.