Wat nam ik mee ná therapie?
Eerder vertelde ik over mijn therapie-ervaringen. Wat vind ik nou het meest bruikbare wat ik meenam ná therapie? Dat zijn meerdere dingen maar nummer één op mijn lijstje is: ontwijken van vervelende gevoelens is geen dagtaak meer.
Ik kan me nog goed herinneren dat ik destijds aan mijn therapeut vroeg: ik voel me telkens zo ellendig, wat moet ik daar nu mee? Ik verwachtte tips om mezelf af te leiden, om het allemaal te relativeren, misschien het advies om op een leuk hobbyclubje te gaan. Nou, haar antwoord onthutste me want ze zei: ‘ga het eens voelen, wat je voelt.’ Ik staarde haar nogal perplex aan. ‘Wordt het dan niet erger?’
Ze legde me uit dat ik me niet voor niets zo voelde, het had ergens grond. Wanneer ik zou gaan voelen zou ik de mogelijkheid hebben zicht daarop te krijgen.
De weken daarna begon ik enigszins sceptisch te schrijven wanneer ik me rot voelde. Ik ontdekte dat dit ‘doorvoelen’ een soort van beweging kent: eerst wordt de intensiteit van het nare gevoel sterker en denk je ‘ik had me hier nooit aan over moeten geven!!’ maar als je even volhoudt dan trekt die intensiteit weer weg. Het is als een golf die aan komt rollen en die ook weer verder trekt. Door vol te houden op de piek van de golf kun je in contact komen met wat er werkelijk speelt.
Wat een winst! Want zo kwam ik in contact met mijn binnenwereld en kwam ik erachter welke innerlijke zorg ik nou eigenlijk nodig had. Bleek veel efficiënter dan maar telkens afleiding te zoeken. Met als bonus; ik ontwikkelde de vaardigheid om te gaan met moeilijke gevoelens!
En hoewel ik nog regelmatig ontwijkgedrag vertoon hoor (Netflix, chocola) zie ik dat als nummer 1 waardevol bijproduct van therapie. Het geeft uiteindelijk het vertrouwen dat doorvoelen geen riskante onderneming is maar een prima haalbare route naar een lichter, vrijer leven.
Waarom huilen goed voor je is
Ik had vroeger een vriendin die haar tranen heel hard wegwreef als ze opwelden. Ik was in die jaren veel met uiterlijk bezig dus ik zag dat met afgrijzen aan. ‘Meis, je arme huid! Niet doen, het is zo’n tere huid!’ Nu reageer ik anders, dat begrijp je. Het was niet echt een reactie die…
Help jezelf compassievol door triggers heen
Triggers, je kunt er zomaar door getroffen worden. Ook al zit je nog zo goed in je vel en ben je gegroeid tot een sterk en vrij mens, vroeg of laat gebeurd er iets en voel je: he, ik ben ineens danig van mijn stuk. Ineens voel ik me klein, of ik ben super boos,…
‘Het blijft aan me knagen. Ik begrijp niet waarom.’
Ken je dat, dat je al dagen of weken met een voorval bezig bent waarvan je zelf niet snapt dat het telkens weer omhoog komt?! Mij gebeurt het regelmatig. ‘Hup weg d’r mee’ zeg ik tegen mezelf. Maar ondertussen praat ik er hardop over in de auto, tijdens een koffiemoment of onder de afwas .…